W innym fragmencie studium, ujmując rzecz bardziej w perspektywie historycznej, tenże autor ukazuje nieco inaczej kategorie autorytetów naukowych: są więc klasycy poprze4ząjący formowanie nauki (można by powiedzieć — każdorazowego jej etapu), są mistrzowie kanonu danej nauki, są wreszcie jej aktualni luminarze-koryfeusze. Cenny wkład do typologii daje Jerzy Szacki w studium Typy autorytetu w naukach społecznych. Są tu „klasycy” i „mistrzowie” — klasycy, którzy najczęściej należą już do przeszłości nauki, lecz pozostali żywi, toteż nauka stale odwpłuje się do ich osiągnięć, oraz mistrzowie, którzy aktualnie wyznaczają kierunki badań i teoretycznych dociekań.
