i Jest tu więc szeroka skala odniesień od szacunku i uznania wielkiej wiedzy, poprzez przejęcie się nowymi koncepcjami teoretycznymi i metodologicznymi, do uczuć zachwytu, miłości, uwielbienia. W odniesieniach mistrza do kręgu, który go otacza, wielość ta znajduje również odbicie. Mistrz wyróżnia niektórych spośród swoich uczniów i zwolenników jako szczególnie zdolnych i wybitnych, lecz nie zawsze po tych samych spodziewa się, że będą wiernymi obrońcami i kontynuatorami jego nauki i metody, wyróżnia też innych, których nie uważa za wybitnych i nie spodziewa się po nich wiele, lecz mimo to są mu bliscy i mili, po prostu po ludzku ich lubi. Splątanie wątków racjonalnych i irracjonalnych jest tym większe, im bardziej uznawanie autorytetu wiąże się z bezpośrednią stycznością wyznawcy z koryfeuszem. Powstaje wówczas to, co można nazwać klimatem szkoły, kierunku, opartego na autorytecie kręgu społecznego.
