Jest wreszcie sytuacja, w której różność nasilenia pierwiastków racjonalnych i emocjonalnych w tworzonym przez autorytet stosunku społecznym ujawnia się w sposób szczególny. Dzieje się to w przypadku zagrożenia autorytetu czy to przez zachwianie jego domniemanych osiągnięć, czy to przez wyłanianie się autorytetów nowych w danej dziedzinie nauki: wówczas jedni oddalają się od autorytetu dotychczas wyznawanego, inni swój dotychczasowy stosunek do autorytetu poddają krytycznej rewizji, inni jeszcze zachowują wierność autorytetowi raz przyjętemu i nawet gdy jego sława gaśnie, pielęgnują jego wspomnienie, mit, tradycję.Autorytet w nauce, jak w innych dziedzinach, jest zjawiskiem historycznym. Gdy mówi się o historyczności autorytetów w nauce, ważne jest nie tylko to, że socjologia nauki nie może się ograniczać do rozpatrywania autorytetów w nauce współczesnej, że musi uwzględniać ich miejsce i rolę w przeszłych okresach.
