W tym względzie interesujące są rozważania nad elitami tworzonymi przez autorytety w nauce. J. Goćkowski w tych rozważaniach sięga do Arystotelesa, do jego nieśmiertelnej Polityki. Przypomina wyróżniony we władztwie niewielu typ arystokracji i typ oligarchii. Elita typu arystokratycznego działa na rzecz rozwoju nauki, wydobycia najzdolniejszych i najlepszych, torowania im dróg twórczości naukowej. Elita typu oligarchii zmierza do własnych korzyści i przede wszystkim umocnienia swych pozycji; jej rola jest, przynajmniej po części, ujemna dla rozwoju nauki. Stajemy tu na pograniczu zjawisk, które można nazwać patologią autorytetu w nauce.
