- Częstotliwość cytowań zależy bowiem m. in. od długości stażu naukowego. J. G. Manis, konstruując indeks płodności naukowej (prolificity), wprowadził korektę wieku, dzieląc populację na cztery grupy rówieśników o wąskim przedziale czasowym i dokonując porównań między jednostkami w obrębie tych grup. Meltzer zaś, aby zniwelować różnice szans reprezentantów różnych pokoleń; stosował wskaźnik cytowań trzech najpopularniejszych prac każdego autora. Waga problemu wydaje się różna w odniesieniu do różnych dyscyplin naukowych. W humanistyce, naukach społecznych wiek odgrywa bezsprzecznie ogromną rolę w ustalaniu prestiżu osobistego i uznania dla poszczególnych prac. „Żywotność” prac jest tu nieco dłuższa niż w naukach ścisłych.