Należy tu zwrócić uwagę na to, że kwestionariusz S—N miał za zadanie mierzyć poziom niepokoju wynikłego z działania takich czy innych czynników w pracy; skala L—N natomiast miała za zadanie pomiar raczej potencjalnej predyspozycji badanego, jego skłonności do unikania zadań i sytuacji ryzykownych niż rzeczywiście odczuwanego lęku. Tak więc niska korelacja między wynikami L—N i S—N może być związana z tym, że osoby o wysokich wartościach w skali L—N (obawiające się niepowodzenia) unikają zadań ryzykownych i nie odczuwają niepokoju (a więę mają niskie wartości w skali S—N) i, podobnie, osoby o niskich wartościach L—N (a więc skłonne do podejmowania ryzyka) często je podejmują i odczuwają naturalny związany z tym niepokój.