Tak więc funkcja A(t), obrazująca zmiany autorytetu naukowego, przyra­sta o wartości autorytetu naukowego poszczególnych zdarzeń w chwili zajścia tych zdarzeń; pomiędzy realizacjami dwóch zdarzeń maleje ona wykładniczo, przy czym współczynnik ubywania wynosi b. W skrajnym przypadku, gdy b – 0, funkcja A(t) pozostaje stała między chwilami zajścia zdarzeń; wów­czas A(t) jest po prostu sumą autorytetów […]

Metody pomiaru tych ocen zostaną przedstawione w dalszym toku roz­ważań; są one oparte na psychofizyce. W dalszym ciągu, dla uproszczenia sformułowań, mowa będzie o autorytecie naukowym; rozważania będą jednak miały charakter ogólny i będą stosować się i do ocen względem innych aspektów, np. mocy społecznej.Dla zbiorczego opisu kariery przyjmuje się określony model „kumulacji” autorytetu naukowego […]

Najogólniej rzecz ujmując, zadaniem rozważanej teorii kariery naukowej jest:a)    konstrukcja metod opisu i taksonomii karier naukowych;b)    wyjaśnienie — za pomocą empirycznie testowalnych hipotez — mecha­nizmów rządzących pojawieniem się poszczególnych zdarzeń naukowych, ą uwłaszcza wyjaśnienie związku między odpowiednimi cechami naukowców ą wyborem przez nich działań skierowanych na realizację takich czy innych zęjąrzeń naukowych.ą) Oznaczmy zbiór rozważanych […]

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie niektórych wyników em­pirycznych uzyskanych przy zbieraniu materiałów niezbędnych do weryfi­kacji pewnych założeń i predykcji wynikających z teorii kariery naukowej zaproponowanej w pracach 12] oraz [4].Zostaną przedstawione zasadnicze idee tej teorii, ze szczególnym uwzględ­nieniem problematyki dotyczącej autorytetu naukowego, opis technik pomiaru autorytetu oraz wyniki empiryczne. W proponowanej teorii kariera naukowa rozumiana jest […]

Istnieją monograficzne opracowania na ten temat, nie dokonano jak dotychczas zestawienia ich wyników. Wreszcie pozostaje do rozstrzygnięcia czysto naukoznawcza kwestia: W ja­kim stopniu autorytety są czynnikiem sprzyjającym rozwojowi nauki; a w ja­kim hamującym go? Zapewne inna jest ich rola w funkcjonowaniu nauki znormalizowanej, a inna w epoce rewolucji naukowej; zapewne w jednych okresach aktywna rola autorytetów […]

Tak więc autorytet naukowy jest najbardziej widoczny, gdy występuje w roli „arbitra”. „Zapotrzebowanie na autorytet” zwykło się ujmować jako zmienną zależną od czynników natury psychologicznej – od osobowości badaczy. Warto by dokonać badań porównawczych nad nauką z tego punktu widzenia, angażu­jąc obok socjologii antropologię i historię, by ustalić, na ile owo zapotrze­bowanie jest uwarunkowane charakterem […]