Ponieważ prawdopodobieństwo sukcesu w rozwiązaniu problemu badaw­czego jest tym niższe, im trudniejszy jest ten problem i tym wyższe; im wyższe są zdolności twórcze naukowca, osoby o C>0 będą wybierać pro­blemy, które są dla nich średnio trudne – mają subiektywne prawdopo­dobieństwo sukcesu bliskie 1/2, podczas gdy osoby o C<0 będą wybierać bądź problemy skrajnie łatwe, bądź […]

Kategorie te odpowiadają oczywiście pewnym typom „idealnym”, choćby z uwagi na dwie ostatnie dychotomie, z których każda obejmuje tylko dwa skrajne typy. Wreszcie ostatnim założeniem jest postulat Atkinsona orzekający, że w sytuacji wyboru celów o różnych (subiektywnych) prawdopodobieństwach sukcesu człowiek wybiera ten z celów, dla których funkcja: Cp(l—p), osiąga maksimum, gdzie C > 0 lub C < 0 […]

Podział ten przejawia się ogólnie w sytuacjach wyboru: naukowcy ka­tegorii A będą koncentrować się raczej na problemach badawczych niż na gromadzeniu mocy społecznej, podczas gdy dla naukowców kategorii M sytuacja jest odwrotna.Druga dychotomizacja, której kategorie będą oznaczane przez + i związana jest z modelem motywacji do osiągnięć Atkinsona [1].Kategoria + to naukowcy, dla których motyw […]

Możliwość wprowadzenia dokładniejszej taksonomii zależy oczywiście od tego, jak dokładnie da się określić przebieg funkcji A{t) i Mit) dla danego naukowca.b)    W klasie Z wyróżnia się podklasę zdarzeń polegających na rozwiązy­waniu problemów badawczych. Zdarzeniom tym, jak można przypuszczać, odpowiadają dodatnie wartości aiE), tym wyższe, im trudniejszy jest problem, natomiast wartości m(E) są równe zero lub […]

Opis kariery naukowej w terminach dwóch funkcji, A(t) i Mit), pozwala na wprowadzenie prostej typologii karier naukowych: kariera jest mianowicie normalna, jeżeli funkcje A(t) i M(/) znajdują się „w „równowadze” lub inaczej — gdy zmiany mocy społecznej są adekwatne do zmiany autorytetu. Przyjmując odpowiednie jednostki na skalach pomiaru A(t) i M(t), normal­ność kariery można wyrazić […]

Problem rozstrzygnięcia, czy b = 0, czy też b> 0 daje bardziej adekwatny model zmian autorytetu naukowego, wymaga oczywiście badań empirycznych; intuicyjnie, autorytet nie popierany ciągle nowymi osiągnięciami zaczyna za­nikać, co wskazywałoby, że b> 0. Zapewne jednak wielkość b, a więc i szyb­kość zanikania autorytetu, jest różna dla różnych dyscyplin.W analogiczny sposób określa się funkcję […]