W rozważanym przypadku badany zaznaczał na równoległych kreskach postrzegane stosunki autorytetu związanego ze zdarzeniami naukowymi. Tak np. jeżeli dla dwóch zdarzeń E\ i Ei zaznaczał on długości.to stosunek autorytetów zdarżeń naukowych a{E\) i a(Ei) był równy a(E0/a(E2) = 80/65 = 1,23.Obliczenia te opierają s^ię na tym, że dla długości wykładnik potęgi prawa wykładniczego wiążącego postrzegane […]

Pomiar ten oparty był na odwzorowaniu postrzeganych stosunków auto­rytetu na kontinuum psychofizycznym, przy czym ze względu na prostotę badania wybrano tu kontinuum postrzeganej długości. Badany zaznaczał oceniany przez siebie stosunek autorytetów dwóch zdarzeń naukowych w postaci stosunku długości dwóch równoległych kresek. Metoda taka stosowana jest dość powszechnie w psychofizyce, gdzie oprócz długości używa się jeszcze innych […]

Dla wstępnej weryfikacji modelu kariery naukowej przeprowadzono ba­dania pilotażowe, którymi objęta została próbka 34 osób. Podstawowe in­formacje o tej próbce są następujące:Każdy z badanych odpowiadał na szereg pytań mających na celu do­starczenie obiektywnych informacji o przebiegu ich kariery naukowej, o swoich oczekiwaniach; wypełniał testy mierzące różne zmienne psychologiczne, takie jak np. poziom niepokoju czy zadowolenia […]

Po­nieważ należy on do kategorii —, jego wysiłki będą skoncentrowane na tych problemach, których osiągnięcie będzie bądź bardzo trudne, bądź bardzo łatwe (dla niego). Ze względu na wysoki talent organizacyjny (łVltl), problemy bardzo łatwe dla niego będą raczej trudne w opinii ogółu naukowców, podczas gdy problemy trudne dla niego będą uważane za skrajnie trudne, jeżeli […]

Tak więc autorytet naukowy A(t) będzie wzrastał raczej szybko. Wraz ze wzrostem A(t) będą także następować nominacje i awanse; ponieważ jednak rozważany nauko­wiec nie ma talentów organizacyjnych (jV,„), jego kariera administracyjna zatrzyma się na pewnym poziomie i funkcja A/u) po początkowym okresie wzrostu ustali się na jakimś poziomie); funkcja A(t) będzie jednak nadal rosnąć. W […]

W związku z tym, iż brany pod uwagę naukowiec preferuje osiąganie autorytetu naukowego nad moc społeczną (typ A), będzie on koncentrował się głównie na rozwiązywaniu problemów badawczych, ponieważ zaś motyw osiągnięcia sukcesu przekracza u niego motyw uniknięcia niepowodzenia (typ +), będzie on wybierał problemy o średniej trudności dla niego, a więc będzie atakował problemy, dla których […]